De vijfde dag 25-2-14

Op weg naar Jeruzalem.

We vertrokken uit het C-hotel Tiberias om 8 uur door de Jordaanvallei. Deze is ontstaan door een breuklijn 6 miljoen jaar geleden (nu 160 km breed). Tiberias ligt 200 onder de zeespiegel, de Dode Zee 400. Door te weinig regen is dit jaar het meer van Galilea slechts 2 cm gestegen, vorig jaar was dat 33.
We reden ook door de plaats Bet Sehan waar koning Saul zich ooit in zijn eigen zwaard heeft geworpen en waar zijn 2 zoons werden opgehangen aan de muur.
Ook werd er gestopt in het natuurpark Gan Haschloshg waar bronnen voor warm water zorgden 20/24 graden C. We reden de grens over naar het door Palestijnen beheerd gebied. We reden vervolgens door het Moab gebergte langs het dorpje Pniel, waar Jacob zijn gevecht met God voerde. Jericho lag rechts in de verte, maar een twaalf km lange weg leidde ons om deze stad heen. Een nieuw verbod na de Intifada 2000. Op weg naar de plaats waar Jezus werd gedoopt in de Jordaan. Door de Samaria woestijn, prachtig om dit te zien, ook het Moab gebergte was mooi. De doopplaats ( erg toeristisch) waar mensen werden gedoopt en ook een groepje jonge soldaten met geweer op bezoek waren. Door deze tegenstelling werd je meer bewust van het land Israel waar je bent. De Jordaan is smal, maar 360 kilometer lang is, en nu zelfs geclaimd wordt door Jordanië ( de doopplaats van Jezus ).
Gestopt voor een broodje op een gezellige plek, waar ook kamelen stonden, een smeltput van culturen.
Mozes mocht hier ook een blik werpen op het Heilige Land, maar niet binnengaan. We reden 860 meter boven zeeniveau, ook passeerden we de herberg van de barmhartige Samaritaan, een interessante ochtend.
We reden Jeruzalem via de oostkant binnen. Deze stad werd 17 keer vernietigd, maar 18 keer opgebouwd, een keer door David. Bovenop de Olijfberg werden wij uitvoerig toegesproken door Hans terwijl de temperatuur inmiddels daalde. Coby las voor uit Zacharias 14. We hebben veel gezien, oa de Hof van Gethsemane en de kerk ernaast ( de kerk van de doodsangst). Deze was zwart van binnen. We zagen ook de Joodse begraafplaats met steentjes op de graven als gedenktekens. De Via dolarosa gelopen met ontelbare treden. We hebben gezongen in de Annakerk oa U zij de glorie,een prachtige akoestiek. Om half zes kwamen we aan in ons nieuwe hotel na een lange, vermoeiende dag.