Dag 10 ; Petra
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Ruth
02 Maart 2014 | Jordanië, Amman
Om half zeven werden wij gewekt door de receptie. En om 8 uur liepen wij onder leiding van Khaled richting de Siq. De zon scheen, het was lekker weer. Vol verwachting liepen wij door de ticket-controle.
Petra staat op de lijst van het werelderfgoed van de Unesco. De film ' Indiana Jones and the last crusade" is hier opgenomen.
Het was de hoofdstad van het rijk van de Nabateeën, een Bedoeïenstam afkomstig uit Noordwestelijk deel van het Arabisch schiereiland. De stad kwam tot grote welvaart,omdat het op het kruispunt lag van belangrijke karavaanroutes , zoals de zijderoute.
Toen we de Siq naderden hoorde je om je heen oh en ah !!
Een enorme kloof tussen twee enorme rotspartijen. Metershoog. Het was overweldigend. Af en toe bleef Khaled staan om ons te wijzen op de graven die zich in de rotswanden bevonden. De Nabateeën hadden een ingenieus watersysteem aangelegd, aan aan beide kanten van de weg. Af en toe passeerde er een paard en wagentje, want op deze manier kon je ook door de Siq richting 'The Treasury'.
Na ruim 2 uur kwamen we bij de plaats die wij kennen van de foto' 's van Petra:
'The Treasury'. Dit is een grafmonument van een Nabatese koning.
Een soort plein, van zand, met een metershoog bouwwerk, waarin we timpanen, zuilen, godinnen herkenden.
Op het plein liepen en lagen kamelen. Voor the Treasury stond een Bedoeïen soldaat.
Verder liepen wij om van de ene in de andere verbazing te vallen. We hebben koffie gedronken bij een Bedoein. Achter zijn koffietentje lag de grot waarin hij tot 1985 gewoond heeft. Voor deze mensen zijn een eind verderop huizen gebouwd. Links en rechts liepen ezeltjes en kamelen om de mensen tegen betaling te vervoeren. Na de lunch waren wij 'vrij'. Twee van onze groep zijn de 900 treden gaan beklimmen om van grote hoogte alles te kunnen bekijken. Anderen hebben de mozaïekvloer van de Bijzantijnse kerk bekeken.
Woonhuizen en paleizen zijn niet bewaard gebleven . Het zijn allemaal graftombes. De grootste bloeitijd beleefden de Nabateeërs van een eerste eeuw voor Christus tot de eerste eeuw na Christus.
Kortom er viel hier veel te zien. Wij waren diep onder de indruk. Dit bleek ook vanavond bij de dagsluiting. Morgen gaan wij richting Amman. Dit keer gaan we niet via de koningsroute, maar we nemen de dessert highway.
Petra staat op de lijst van het werelderfgoed van de Unesco. De film ' Indiana Jones and the last crusade" is hier opgenomen.
Het was de hoofdstad van het rijk van de Nabateeën, een Bedoeïenstam afkomstig uit Noordwestelijk deel van het Arabisch schiereiland. De stad kwam tot grote welvaart,omdat het op het kruispunt lag van belangrijke karavaanroutes , zoals de zijderoute.
Toen we de Siq naderden hoorde je om je heen oh en ah !!
Een enorme kloof tussen twee enorme rotspartijen. Metershoog. Het was overweldigend. Af en toe bleef Khaled staan om ons te wijzen op de graven die zich in de rotswanden bevonden. De Nabateeën hadden een ingenieus watersysteem aangelegd, aan aan beide kanten van de weg. Af en toe passeerde er een paard en wagentje, want op deze manier kon je ook door de Siq richting 'The Treasury'.
Na ruim 2 uur kwamen we bij de plaats die wij kennen van de foto' 's van Petra:
'The Treasury'. Dit is een grafmonument van een Nabatese koning.
Een soort plein, van zand, met een metershoog bouwwerk, waarin we timpanen, zuilen, godinnen herkenden.
Op het plein liepen en lagen kamelen. Voor the Treasury stond een Bedoeïen soldaat.
Verder liepen wij om van de ene in de andere verbazing te vallen. We hebben koffie gedronken bij een Bedoein. Achter zijn koffietentje lag de grot waarin hij tot 1985 gewoond heeft. Voor deze mensen zijn een eind verderop huizen gebouwd. Links en rechts liepen ezeltjes en kamelen om de mensen tegen betaling te vervoeren. Na de lunch waren wij 'vrij'. Twee van onze groep zijn de 900 treden gaan beklimmen om van grote hoogte alles te kunnen bekijken. Anderen hebben de mozaïekvloer van de Bijzantijnse kerk bekeken.
Woonhuizen en paleizen zijn niet bewaard gebleven . Het zijn allemaal graftombes. De grootste bloeitijd beleefden de Nabateeërs van een eerste eeuw voor Christus tot de eerste eeuw na Christus.
Kortom er viel hier veel te zien. Wij waren diep onder de indruk. Dit bleek ook vanavond bij de dagsluiting. Morgen gaan wij richting Amman. Dit keer gaan we niet via de koningsroute, maar we nemen de dessert highway.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
