Dag 8 en 9 (Israëlgroep)

Vrijdag

Gisteravond is Esther van de Linde bij ons geweest. Zij heeft de functie van “maatje” bij stichting Elah. Een centrum voor psychosociale begeleiding. Zij begeleidt overlevenden van de Holocaust, afkomstig uit Nederland. Tevens werkt ze als vrijwilligster in de graftuin, waar wij een bezoek aan gebracht hebben. Ze is een vriendin van Marianne Winters-Karels.

Vanmorgen zijn we bepakt en bezakt, na een stevig ontbijt, vertrokken uit hotel Caesar in Jeruzalem naar Masada. Wij wierpen nog een laatste blik op de stad met de voor ons inmiddels vertrouwende indrukken.
Al rijdende zagen we de Dode Zee aan onze linkerkant. In Masada gingen we met de kabelbaan omhoog, naar het een plateau van 400 meter, met een fantastisch uitzicht over de Dode Zee en het omringende woestijnlandschap. Herodes koos deze plek om zich terug te kunnen trekken in spannende tijden.
Terug van deze plek aten we gezamenlijk een broodje en namen we afscheid van de Jordaniëgangers. Vervolgens gingen we met de achterblijvers een natuurwandeling maken in het natuurpark “Ein Gedi’. We zagen marmotten en andere dieren en stonden stil bij twee watervallen.
Nadien gingen we drijven in de Dode Zee, wat leidde tot grote hilariteit. Heel bijzonder om mee te maken! Er werden een aantal flesjes gevuld die meegingen naar Nederland. Wat een beleving om dit mee te maken!
Weer in de bus gezeten, reden we door prachtige woestijnketsen, ongelooflijk, om nooit te vergeten. We zagen schaapskuddes, kamelen, lama’s etc., zelfs fietsers. We kwamen door Arad, een dorp midden in de woestijn, gesticht in 1960, en vervolgens bereikten wij het bedoeïenkamp Kfar Hanokdim, een toeristisch doortrekkerskamp waar we de nacht zullen doorbrengen.
We vielen stil, zoals je dat zegt, groot was onze verbazing. Zoiets had geen van ons ooit gezien, zeer uniek, alleen maar tenten, midden in de woestijn. Voor we gezamenlijk onze tent gingen inrichten, maakten we per tweetal een ritje op de kamelen die voor ons klaarstonden, avontuurlijk. We zien met spanning de nacht tegemoet. Wie zal het hardst snurken? Maar eerst gingen we gezamenlijk eten, in een grote tent, die verwarmd werd door een grote houtkachel.
Wat een belevenis en dat mogen wij meemaken!! (Het zal in ons geheugen gegrift blijven)

Dit verslagje werd geschreven onder “duistere omstandigheden” geschreven

Janny Horsman & Teuni Heutink

Zaterdag

Nog een laatste toevoeging van de Israëlgroep, doordat we vrijdag in de woestijn zaten en zaterdag de hele dag aan het reizen waren (zonder tablet), konden we het verslag niet eerder online plaatsen. We waren zaterdagochtend al vroeg uit te veren om de zonsopkomst in de woestijn te zien, heel bijzonder! Na heerlijk gegeten te hebben, zijn we op de bus gestapt richting Tel Aviv, omdat we ruim de tijd hadden, hebben we onderweg ook nog lekker koffie gedronken. Op het vliegveld gingen we door een strenge controle heen, maar hier kwamen we als groep prima uit. We hebben twee mooi vluchten gehad (met een overstap in Zürich)! Aan boord werden we goed verzorgd met een warme maaltijd en allerlei drankjes. We kwamen dan ook rond 1 uur moe maar voldaan in Ommen aan, waar ons een warm welkom wachtte… We kijken allemaal met veel plezier op de reis terug.